در شرايط بحراني کنوني که کوويد 19 همة سکونت‌گاه هاي انساني نه تنها در ايران بلکه در سراسر جهان را درنورديده؛ ضروري است وضعيت مديريت شهري و شهرهاي کشور از نظر تاب آوري در مقابل اين بحران مورد ارزيابي و تحليل دقيق قرار گيرد. بنابراين لازم است ابعاد مختلف اقتصادي، اجتماعي و سياسي شهرهاي کشور در ارتباط با ويژگي هاي يک شهر تاب آور که شامل انعطاف پذيري، پاسخگويي، کارایی، ظرفيت يادگيري، تنوع و استقلال است، با دقت تجزيه و تحليل گردد. هدف از این پژوهش ارزیابی و تحلیل فضایی تاب آوری اجتماعی شهر اصفهان در برابر بحران کووید 19 می باشد.

داده‌هاي آماري پژوهش از روش‌هاي کتابخانه‌اي و ميداني (پرسشنامه) استخراج گرديده است. بدين منظور با مراجعه مستقيم به مراکز آماري و آمارنامه‌ها، کتب، مقالات و پايان‌نامه‌هاي موجود در کتابخانه‌هاي دانشگاه‌هاي مختلف اطلاعات جامعي براي تحقيق تهيه شده و سپس از طريق پرسشنامه و مطالعات ميداني، پژوهش مزبور تکميل شده است.  در اين پژوهش از افراد 15 سال به بالای ساکن در مناطق پانزده گانه اصفهان براي تکميل پرسشنامه ها استفاده شده است که نمونه آماری براساس فرمول کوکران مشخص گردید. در گام بعدی برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از نرم افزارهای SPSS و GIS استفاده می شود تا میزان تاب آوری برآورد گردد.